USA Yellowstone & Rocky Mountains

zondag 27 juli 2008
De wekker gaat vroeg .. om 05.00 uur paraat om te vertrekken.
Vertrek dit keer vanaf Brussel, het is rustig onderweg en we zijn er dan om 06.45 uur daar. Dan gaan we zoeken naar de incheckbalie van American Airlines, die is nog niet open maar er zijn wel activiteiten aan de gang. Het duurt dan ook niet lang voordat we geholpen worden: eerst de ondervraging wat je gaat doen, wat je bij je hebt etc. etc. en dan krijgen we een sticker op het paspoort en kunnen de bagage inleveren. Er zijn geen betere stoelen dan die we geboekt hebben, dus houden we het daarop. Dan gaan we door de douane (geen wachtrijen hier en bijzonder vriendelijk). Het belastingvrije gedeelte met winkels is klein, nog maar een kopje koffie genomen en wat rondgelopen. Door de security en om 10.00 uur bij de gate. Na even gewacht te hebben gaan ze al boarden en dat doen ze in groepen, die groep staat op de boarding pass. Werkt erg goed en snel. Om 11.05 uur stijgen we op. Alles gaat hier sneller dan op Schiphol, nergens rijen en drukte of stress: het is een leuke kleine luchthaven en de mensen erg gemoedelijk.
Aankomst 12.30 uur lokale tijd Chicago terminal 5 en een half uur voor op schema. In het vliegtuig hebben we naast alle papieren ook uitleg gekregen hoe we zo snel mogelijk naar de andere terminal moeten komen. Maar eerst staat daar een enorme rij bij immigration, inclusief vragen, vingerafdrukken en foto. Dan door naar customs en dan op de band je koffer ophalen en vervolgens op een andere band waar medewerkers van AA staan weer inleveren. Gaat best snel en we stappen het metrotreintje in dat van terminal 3 naar de terminal 1 gaat. Daar zijn ze aan ’t verbouwen, dus het ziet er een beetje ongezellig uit en we mogen weer door de security … We gaan dan naar de gate. Het is 2,5 uur vliegen naar Denver over vooral landbouwgebied. We komen om 17.20 (lokaal) aan. Het is een mooie, moderne luchthaven (Chicago oud en vooral grijs) met een soort tentdaken, die moeten de toppen van de Rocky Mountains verbeelden. Ook hier een treintje naar in dit geval het gebouw met de bagagebanden . Buiten staat de shuttlebus van de autoverhuurder National/Alamo klaar die ons naar hun kantoor brengt. Daar is niemand in de rij voor ons, wordt het contract opgemaakt en mogen we uitzoeken van al dat moois. Wat nemen we: Chevrolet Trailblazer, Jeep Cherokee, Toyota Highlander of Frontrunner? De auto wordt gescand en we rijden rustig richting de stad. We vinden het hotel maar moeten even zoeken hoe we daar kunnen parkeren, er blijkt een garage onder het hotel te zijn en daar wordt onze auto weggezet nadat we de koffers eruit hebben gehaald. Even rustig aan bijkomen, tijdsverschil overbruggen, douchen en om 20.15 uur gaan we de hoofdstraat (om de hoek) in en zoeken een restaurant. Het is er gezellig druk.

Maandag 28 juli 2008
Om 09.00 uur ontbijten we. Dit is inbegrepen in de hotelprijs, we weten dat het simpel is. Maar ze hebben toch muffins, croissants, toast, yoghurt, cereals, jus d’orange, thee en koffie. We kunnen daar prima op leven. We checken uit, de auto staat al klaar. We rijden richting Boulder, vinden daar niet echt snel het centrum, waarover wordt geschreven dat het zo sfeervol is. TomTom heeft het begeven, dus dat is mede de oorzaak. Dus na enig zoeken en heen en weer rijden vinden we het wandelgebied, parkeren en doen geld in de meter tot 13.00 uur. Het blijkt inderdaad een leuke stad met veel terrasjes en leuke, aparte winkels en galerieën. We besluiten maar gelijk te lunchen, want voordat we op de bestemming zijn is het wellicht wel erg laat. We eten Italiaans bij Antico Roma en zowel de salades als de pasta zijn heerlijk. We willen de route naar Estes Park nemen via Nederland, dit is een mooie route en inderdaad voor de foto van het bord Nederland! Maar ja aan dubbele Tom heb je niets als het moet, maar we weten zeker dat we een bordje hebben gezien waar het juiste wegnummer op stond. Dat wordt dus zoeken … en toch gevonden. In Nederland (hoe kan het ook anders..) is het koud en regent het!! Snel door naar Estes, dat is een mooie tocht door de bergen. Dan gaan we naar Alpine Trail Ridge waar we inchecken. Niet superluxe maar prima en wifi dus Internet uitgeprobeerd helemaal goed! We bekijken de eerste foto’s op de computer. Om 19.00 uur gaan we eten bij Sundeck, naast Alpine Trail Ridge, een prima maaltijd.

Dinsdag 29 juli 2008
Om 11.00 uur gaan we richting Rocky Mountain Park, door het dorp Estes Park en dan naar entrance met de naam Falls River. We stoppen bij de Allurial Fall en zien daar naast de waterval ook de eerste chipmunkjes. Het is er mooi maar ook druk en we verwachten nog veel meer moois te zien, dus gaan we verder over de Old Fall River Road (dirt road) een flink klimmende eenrichtingsweg met mooie uitzichten op bergen, dalen en sneeuw! Onderweg doen we Chams Falls. We gaan naar het Alpine Visitors Center, waar van alles over de natuur in de bergen te zien is. Na de break gaan we over de Trail Road (wel geasfalteerd) verder en zien al snel veel auto’s aan de kant van de weg. Er lopen 3 Elken te grazen vlakbij en iedereen stapt uit om dat te fotograferen. Ook wij doen dat, maar een ranger stuurt alle mensen weg omdat het niet ongevaarlijk zou zijn. We maken nog een wandeling bij vreemde rotsen in de vorm van paddenstoelen, hier merk je pas goed hoe koud het is zo hoog met een beetje wind erbij. We doen tijdens de autotocht verder nog wat uitzichtpunten. Verder vooral veel chipmunks en squirrels gezien. Ondanks de borden ‘niet voederen’ ligt het bezaaid met restanten van pelpinda’s. Wij doen daar niet aan mee, maar het is wel leuk te zien dat ze zo dichtbij komen en uit je hand eten.
Dan hebben we genoeg bergen gezien voor vandaag en gaan we na een korte sanitaire stop bij Hidden Valley Creek het park uit en naar het plaatsje Estes Park. We parkeren en lopen de leuke straat door met o.a. een winkel met alleen maar kerstspullen waar uiteraard het Jingle Bells klinkt.

Woensdag 30 juli 2008
De TomTom vannacht opgeladen via de computer en hopen dat hij weer wil. De route naar Casper is aantrekkelijk en ze noemen de rotsen langs de rivier hier ‘canyon’, wel een beetje overdreven maar het geeft aan dat het mooi is. Daarna 400 km. snelweg, dus wel wat saai. Als we het toch over uitgaven hebben. We tanken onderweg voor $ 58,- vol want de benzine kost hier $ 1,- (ca. 70 eurocent) per liter, dat zijn nog eens prijzen! Rond 18.00 uur zijn we in Casper en zoeken ons Holiday Inn hotel voor de nacht. We kunnen het niet vinden, er liggen een aantal hotels op een rij langs de parallelweg die we moeten hebben, maar ook huisnummers ontbreken dus dat is moeilijk. We denken dat het Ramada ‘ons’ hotel moet zijn en Joke gaat naar de receptie. Het blijkt inderdaad sinds het voorjaar Ramada te zijn. Maar er is geen reservering van ons bekend, da’s minder prettig. Maar met de vriendelijkheid en het geduld van de receptionist hebben we later een kamer. Voor het eten komen we terecht bij Poor Boys steakhouse. Het is een leuke tent maar het is er zo gruwelijk koud, dat we de vesten en truien uit de auto halen en aan moeten doen. De bestelling komt snel.

Donderdag 31juli 2008
Als we de deur opendoen om naar het ontbijt te gaan, ligt er een krant voor de deur. Op de voorpagina: bosbranden in Yellowstone. Nou, dat gaat erom spannen. We filosoferen wat er zou kunnen gebeuren als we niet kunnen slapen in de accommodatie waarvoor we gereserveerd hebben. Waarschijnlijk worden we dan buiten het park ondergebracht. We vinden het wel spannend, maar hopen natuurlijk dat de natuur behouden blijft en ons programma niet in het honderd loopt. We ontbijten in het restaurant bij het zwembad waar het nu prima te harden is qua lucht. Het is een lekker buffet met vers fruit, allerlei brood en cereals en genoeg andere keuzes. Daarna de koffers weer in de auto, uitchecken en wegwezen om 09.30 uur, dit was ook maar een stop voor 1 nacht om de afstand te overbruggen. De snelweg weer op en bij Buffalo getankt. Aan de dame van Shell daar gevraagd wat de kortste weg is naar Yellowstone en dat is via de bergen en Cody. TomTom stuurt ons nl. veel noordelijker en via een enorme omweg, lijkt het ons. Bij Sheridan de snelweg af en hoewel je niet zo snel kunt rijden genieten we volop van de schitterende omgeving. Daarna zien we onderweg de rookwolken al in de verte. Van de ranger krijgen we te horen dat de weg naar Canyon Village (waar wij logeren) is afgesloten en we 75 mijl om moeten rijden ….. Met een snelheid van max. 35 mijl per uur is dat dus 2 uur. Absoluut een mooie rit, maar we hebben het rijden wel een beetje gehad voor vandaag. We strekken de benen en drinken wat bij Lake Village en komen om 19.45 uur bij de receptie van Canyon lodge. Keurige kamer, lekker ruim, grote bedden.
Het was mooi weer vandaag, alleen door de brand is de lucht bewolkt en ruikt het ernaar, zelfs onze kleren.

Vrijdag 1 augustus 2008
We gaan om 09.30 uur ontbijten in het resto en kopen daarna bij de Deli broodjes voor onderweg. Dan gaan we naar Norris, 12 mijl van ons dorp en doen daar een mooie wandeling over aangelegde houten paden door het geisergebied. Prachtige felblauwe poelen met mooie achtergronden. Fotograferen is hier een lust! Het is behoorlijk warm, maar gelukkig is de omgeving niet bergachtig en de wandeling dus niet zo vermoeiend. Na een appeltje en wat drinken doen we de andere kant Back Basin ook, maar dat is iets minder spectaculair. We gaan op weg richting Mammoth en picknicken bij Sheepeater Cliff, met vreemd gevormde basaltblokken. Bij Mammoth doen we eerst een klein autorondje waar je de Travertin terrassen van bovenaf (Upper Terrace) ziet. We nemen wat foto’s en gaan verder, even een sanitaire stop (van al dat water!) en dan de wandeling bij de terrassen onder. Valt ons iets tegen qua grootte en ze zijn al tijden droog dus ze zijn spierwit, terwijl ze op foto’s meer beige/bruin zijn. Bij het dorp zien we een elk met groot gewei liggen in het gras vlakbij de huisjes en dan gaan we door naar Roosevelt lodge waar we wat drinken c.q. ijsje eten. Onderweg nog de Tower Falls gedaan en een jonge beer in de bosjes gespot, maar die is op de foto slecht te zien vanwege de afstand.

Zaterdag 2 augustus 2008
We ontbijten nu in het restaurant van gisteravond waar ze een buffet hebben. We kopen flesjes water en vragen bij het Visitors Center naar de eruptie tijden van de geisers. Old Faithfull spuit om ca. 12.15 uur, dus we gaan daar eerst heen. Om half 12 komen we aan bij het parkeerterrein, dus vroeg genoeg voor een zitplaats met een chipmunk op een halve meter afstand. Van apart gekleurde en gevormde pruttelaars tot hoog spuitende exemplaren. De Morning Glory pool valt een beetje tegen, maar ach de kleuren op de foto’s doen het toch wel goed. Nadat we dit gebied gezien hebben gaan we naar het Midway gebied met de Prismatic geisers. Wat een schitterende kleuren! Helaas te groot om goed op de foto te krijgen, maar we hebben een ansichtkaart. We doen dan nog de Firehol Lake drive en dan gaan we naar ons eigen Canyon dorp terug.

Zondag 3 augustus 2008
Na het ontbijt, checken we uit. Het ruikt vandaag heel erg naar de branden. We gaan op weg naar de Yellowstone Canyon bij Artist Point aan de South Rim, want de North Rim is afgesloten, de weg wordt gereconstrueerd. Daar zien we werkelijk prachtige uitzichten op de bijzondere rivier en waterval met lichtgroen water. Het lijkt echt een schilderij. Daarna komen we de eerste bizons tegen bij een rivier. We nemen maar wat foto’s want we weten dan nog niet dat we er nog veel meer zullen zien. Verderop staat een hele grote kudde en er steken zelfs bizons de weg over. Hoe dom sommige mensen doen, die uit hun auto gaan om er een foto van te nemen en ze tot veel te dichtbij naderen. De beesten gedragen zich nl. als stieren. Bij de Mud Valcano een wandeling.
De branden: we komen er steeds dichterbij en de lucht is echt één grote rookwolk. Blushelikopters doen hun werk en brandweerwagens rijden af en aan. De bizons daar voelen zich schijnbaar opgejaagd en rennen rakelings langs onze auto, voor- en achterlangs.
Via Lake Village rijden we naar de zuidelijke in/uitgang van Yellowstone Park. Onderweg nog een boterhammetje en een plasje. We rijden vanzelf het gebied van Grand Teton in, er is geen toegangspoort aan deze kant. Dat komt waarschijnlijk omdat de prijs inbegrepen is bij de Yellowstone entreeprijs. We bezoeken het Visitors Center in Colter Bay en happen wat lekkers in een Mexicaans café waar het enorm warm is en geen airco aanwezig. Soms is het te koud en soms is het te warm …… Om 15.00 uur arriveren we in Signal Mountain lodge, krijge een 2-onder-1 kap huisje met keurige kamers, badkamer en terras. Ook hier weer een koffie/theezet apparaat (en koelkast), da’s wel lekker om even een bakje leut te zetten zonder er de deur voor uit te hoeven. In de avond eten we bij Trapper Grill, waar we vanmiddag iets gedronken hadden, maar nu binnen en dat smaakt voortreffelijk.

Maandag 4 augustus 2008
We snappen nu waarom er geen airco in de kamers aanwezig is. Het is enorm koud ’s nachts! Dus onder het deken en de dikke sprei gekropen.
De Trapper Grill is wederom onze bestemming, ditmaal voor het ontbijt en dat duurt wel even maar is vervolgens erg lekker. We merken dat hier mensen werken van -zeg maar- de sociale werkplaats, ze doen dat uitstekend maar een beetje onhandig en traag en dat werkt weer op onze lachspieren. Maar goed, dat is goed dat e.e.a. kan en we hebben vakantie tenslotte. Tijdens het ontbijt hebben we dus uitgebreid de tijd onze plannen van de dag te bespreken. We gaan naar Jenny Lake, daar met het bootje naar de overkant om te wandelen en daarna een bootje huren in de middaguren.
Dan rijden we langs een viewpoint (even gedaan) en door naar de pont. Daar is het al erg druk, ook op de parkeerplaats. Dan lopen we naar het haventje, waar we in de rij aansluiten voor een kaartje en de boot. Het zijn kleine boten voor ca. 20 personen maar wel meerdere, dus het gaat redelijk snel. Aan boord een veiligheidsdemonstratie (die Amerikanen ook), het is 10 minuten varen maar met veel wind is dat best koud. Aan de overkant volgen we het pad de berg op naar Hidden Falls. Leuke tocht, wel druk. We kletsen met mensen uit Sydney. Omdat we niets aan String Lake hebben gaan we terug naar ons ‘eigen’ meer Jackson Lake en huren daar een motorboot voor een uur. Na instructie gaan we lekker het water op. Zwemmen hoef je hier niet te doen, het is steenkoud. Er staat veel wind, dus we krijgen regelmatig een nevel koud water over ons heen. Mooie tocht gemaakt en leuk om het zo eens vanaf het water te zien. We leveren de zwemvesten in en gaan naar de kamer. ’s Avonds willen we de in ons boek aangeprezen eettent The Chuckwagon (huifkar) bij Colter Bay wel proberen en dat is 10 minuten rijden. Al met al is het een actieve en (weer) mooie en leuke dag geweest.

Dinsdag 5 augustus 2008
We hebben afgesproken om vroeg te ontbijten, want we hebben een lang traject voor de boeg. Eten weer bij onze Trapper en rijden om 10.30 uur weg, het is altijd weer later dan de planning. In Moose postzegels gekocht en daar zien we een echte moose, maar we kunnen niet stoppen op de drukke weg. Dan via Jackson Hole, leuke (wintersport) plaats naar de snelweg bij Idaho Falls. We eten onderweg bij fastfood Wendy een vierkante en smakelijke burger (Wendy mag blijven). Onderweg op de Interstate 15 South richting Salt Lake City begint het te regenen …
We komen om 17.00 uur bij het Plaza hotel. TomTom heeft ons weer uitstekend door de stad geholpen. We parkeren in de garage en brengen de koffers naar de kamer.
Dan gaan we op pad en eerst naar Temple Square, bij ons hotel om de hoek met al het Mormonen ‘gedoe’. We worden aangesproken bij de ingang van het tempelplein door 2 dames in lange rokken en met knotjes, maar ze zijn niet opdringerig. Ze zien eruit als 20 geleden in zwaar Gereformeerd Spakenburg. We zien de tempel, de tabernakel (concerthal voor 6500 personen!) de library, het enorme kantoorgebouw enz.enz. Het is allemaal gigantisch groot. We wandelen wat rond en verlaten het plein. We belanden onderweg in een winkel met gangen vol met alleen maar mormonenspullen zoals boeken, foto’s en schilderijen, dvd’s, speelgoed en andere prullaria en ja we verbazen ons echt: dat dit bestaat!!
Dan gaan we op zoek naar een restaurant, maar SLC heeft geen echt centrum of gezellige eetgelegenheden. Op het enige terras in de straat gaan we zitten, het restaurant heet Atlantic en is Grieks/Italiaans. We eten daar prima en willen een Baklava als toetje, maar die hebben ze niet meer en ze adviseren iets Grieks wat erop moet lijken qua smaak. Dat vinden we echt niet lekker. De cappuccino is wel heerlijk, dus de avond is helemaal goed!
Op de terugweg naar ons hotel komen we langs een tv studio waar op dat moment een live uitzending aan de gang is. We zien later op tv de herhaling van wat wij hebben zien opnemen.

Woensdag 6 augustus 2008
Lekker uitgeslapen en om 10.00 uur gaan ontbijten bij JB, het restaurant naast het hotel. Omdat we het erover eens zijn dat SLC niets leuks te bieden heeft en we qua natuur in de omgeving niet geïnteresseerd zijn omdat er nog veel meer moois komt en we ook geen zin hebben om a. op de kamer te zitten en b. om bij een klein zwembad met betonnen terras tussen hoge muren te gaan doorbrengen, besluiten we dat we de Tanger outlet vlakbij SLC met een bezoek gaan vereren. Dit is 20 minuten rijden en het is een mooie, grote outlet en we slagen allemaal, bij Nike, Tommy, Gap, Polo Ralph Lauren en Old Navy. Snelle, kleine tussendoor hap bij Pretzel Paradise, waar het vreselijk zoet ruikt en ook vooral zoetigheid wordt verkocht. Om 4 uur ’s middags terug in SLC waar we op zoek gaan naar de Gateway Mall, een winkelcentrum (binnen en buiten) dat mooi en uitgebreid zou moeten zijn. Eerst een Starbucks genomen en binnen gezeten vanwege de lekkere airco, het is nl. erg warm. Veel te mooi en goedkoop allemaal, dat spul. We gaan eten bij de Fish House.

Donderdag 7 augustus 2008
We ontbijten weer bij JB en vergeten te melden dat we een kleine jus d’orange willen, dus krijgen een grote. En groot is groot in Amerika! We rijden via de snelweg richting Moab en kopen bij Subway een broodje c.q. pizzaatje en gaan dan door, waar we om 15.30 uur bij Red Cliffs aankomen. Het is nog steeds regenachtig, maar helemaal niet koud. Ook hier weer wifi, dus even de mail checken en internetten. We hebben vanuit onze kamer en terrass mooi uitzicht op de rode bergen en de Colorado rivier, die vandaag ook knalrood is door de regen. We kunnen wel buiten zitten onder het afdak van het terras. De kamers zijn gezellig, boven entree, badkamer, kledingkamer, slaapkamer (kingsize) met bureau en beneden een eethoek met 4 stoelen in de keuken en koelkast, magnetron en koffiezetapparaat, verder een bank en dus een groot terras. Eind van de middag gaan we naar Moab zelf, kijken wat rond en eten bij Zax, een hele drukke tent, we begrijpen later waarom want het is goed en niet duur. Bij de supermarkt boodschappen gedaan voor het ontbijt en op ons complex Red Cliffs muntjes gekocht voor de wasmachine en droger. We verzamelen de was en aangezien beide apparaten slechts een half uurtje tijd kosten hebben we al snel weer schone spullen. Prettig geregeld zo.

Vrijdag 8 augustus 2008
Ontbijt om 09.30 uur en dan naar het park Dead Horse Point. Daar moeten we 10 $ entree betalen, omdat het geen National Park is en dus niet onder ons NP pas valt. Mooie uitzichten gezien op de bergen en de Colorado rivier. Dan gaan we door naar Arches, wel Nat. Park. Dat is een hele aparte omgeving met rode rotsen en vooral allerlei soorten bogen. We picknicken, enigszins in de schaduw bij Balanced Rock en maken daarna bij Double Arch een kleine wandeling, het is nl. erg warm. In Red Cliffs thuisgekomen gaan we heerlijk zwemmen, wat zonnen en een boekje lezen. We hebben om 19.30 uur een tafel gereserveerd in het restaurant van de lodge zelf, dus we hebben alle tijd om rustig aan te doen. Dat is vakantie. Als we in het restaurant en de menukaart bestuderen begint het enorm te onweren en te regenen, dus de mensen van het terras vluchten naar binnen. Het is erg spectaculair om het onweer zo tussen de bergen en boven de rivier te zien, jammer dat we het fototoestel niet bij ons hadden!

Zaterdag 9 augustus 2008
Vandaag gaat het gebeuren: we gaan raften! Dat was 2 jaar geleden al het plan, maar nu de uitvoering daarvan. Dus zwemspullen aan. We worden om 11.00 uur opgehaald met een minibusje en rijden naar de plaats waar de boten vertrekken.
Daar moeten we verplicht zwemvesten aan (lekker broeien maar) en dan worden we in een groepje geplaatst met leidster Jess. We gaan de rivier op, die is vrij rustig aan het begin, sommigen gaan zwemmen in het verkoelende rivierwater. We lunchen (soort bbq, vlees, chili con carne, salade, brood, fruit, drinken en koekjes) bij … Red Cliffs in de tuin. Na de lunch wordt het spannender en krijgen we te maken met een aantal leuke rapids, we maken veel water aan boord en worden goed nat. Soms is de rivier diep, soms erg ondiep en er zijn rotsen of eilandjes maar we komen nergens vast te zitten. We gaan (nog) een keer zwemmen op een rustiger gedeelte. Bij Take Out beach gaan we aan land. De bus naar onze lodge vertrekt al snel en we krijgen aan boord allemaal een waterijsje. We gaan met kleren aan onder de douche, alles is rood en smerig van de rivier. We leggen het daarna uitgespoeld te drogen op het terras maar het blijft toch wat oranje. We gaan thuis in Nederland wel voor de herkansing. Het was een spectaculaire dag, goed weer (high nineties) en toch niet vreselijk verbrand. ’s Avonds in Moab gegeten bij mr. Eddie Stiffs, in de gardenroom.

Zondag 10 augustus 2008
Op weg naar de Grand Canyon vandaag, dus vroeg gegeten en op pad. TomTom geeft 9 uur rijtijd aan, maar we hopen toch op wat minder. We maken een stop om de boterhammen te eten bij Goulding Post (bekende accommodatie) in Monument Valley bij een klein vliegveldje en mooi uitzicht. Door Painted Desert en Kaibab Forest rijden we het Grand Canyon NP in en gaan we naar de uitzichttoren Desert View bij de oost ingang, eten een ijsje en hotdog en horen voor het eerst veel Nederlands praten….
Het is hier een uur vroeger, dus het is pas 16.30 uur als we bij El Tovar inchecken. We krijgen in Kachina lodge kamer 6337, die zien er keurig uit en met uitzicht op de canyon. Onze magen knorren om 6 uur, maar het is voor ons gevoel tenslotte 7 uur ’s avonds. We eten bij Arizona Room van Bright Angel, naast ons gebouw. . Aangezien de Olympische Spelen in volle gang zijn en we het zwemgebeuren willen zien (Michael Phelps haalt zijn tweede gouden plak) gaan we naar de kamer om te kijken.

Maandag 11 augustus 2008
Ontbijt in de Bright Angels. Dan de wandelschoenen aan om langs de Rim te gaan lopen tot zover we komen. Er rijdt een shuttle langs de route, dus als we niet verder willen nemen we de bus terug. Leuk bedacht maar na een paar kilometer bij blijkt de route afgesloten wegens werkzaamheden en kunnen we alleen terug. Dat doen we dan ook maar. We kijken nog even of we de aankondiging van de afsluiting hebben gemist, maar die staat wel summier aangegeven bij de bushalte maar niet bij ons startpunt. Vervolgens nemen we de shuttle naar Market Plaza, wisselen geld en eten wat kleins en nemen dan de shuttle verder naar uitzichtpunt Yavapai. Daar is het werkelijk nog mooier dan bij onze lodge en er is een klein gebouw met een heel goed gemaakte maquette. Dan met de bus terug naar onze kamers en om 4 uur ’s middags nemen we de auto naar Grand Canyon airport, net buiten het park bij Tusayan. Na een kort praatje en de uitleg door onze vrouwelijke piloot richten we ons op de wereld onder ons. Het is nog veel grootser dan we weten en gedacht hadden. Boven zie je ook goed hoe vlak het eigenlijk is en dat de Grand Canyon een echte kloof is. Als je in die kloof staat ziet dat er toch anders uit. Helaas zijn de ramen wat smerig, dus de foto’s zullen niet helemaal perfect zijn. Het is indrukwekkend en we zien heel veel moois. Na 3 kwartier staan we weer op de grond en kopen we de foto die is genomen voor vertrek als herinnering. In Tusayan gaan we nog wat drinken en dan besluiten we daar ook te eten, dan hebben we wat andere keuzes dan in het Bright Angel restaurant waar we gisteren zijn geweest. We eten lekker buiten op een terras en thuisgekomen genieten we nog van het canyonizcht en pakken we de koffers, lezen wat, kijken weer Olympische Spelen en het wereldnieuws op CNN.

Dinsdag 12 augustus 2008
We gaan weer vroeg op voor vakantiebegrippen. Om 08.30 uur het ontbijt. De koffers in de auto en uitchecken bij de naastgelegen El Tovar lodge. We rijden over de de Hooverdam bridge en stoppen daar even om een foto te maken. Er staat file, dus verderop stappen we niet meer uit. Wat is het hier heet!! Het lijkt wel een warme föhn om je heen, dus we weten wat ons te wachten staat in Las Vegas. We duiken snel de airco auto in en nemen een Macje in Boulder City, ook heerlijk airco daar. Omdat er wegopbrekingen zijn in Las Vegas, moeten we even zoeken maar hotel Wynn is goed te herkennen. Onze auto wordt meegenomen (valet parking) en Joke checkt vast in, prachtige ruime kamer met idem badkamer, een grote flatscreen tv, zelfs tv in de badkamer, elektrische gordijnen, kingsize bed, bankstel en tafel, hoge tafel met 2 stoelen. Heel luxe allemaal. Het hotel is sowieso indrukwekkend groot en mooi ingericht. Uiteraard een enorm casino, restaurants, winkelgalerij etc. Eerst maar eens wennen en de weg zien te vinden in zo’n gebouw. ’s Avonds gaan we de Strip op, het is ongekend warm en we lopen langs de van tv bekende hotels Treasure Island, The Mirage, Ceasars Palace, Bellagio en aan de overkant The Venetian, Planet Hollywood (ex-Alladdin), Paris, Flamingo etc.
We gaan de winkelpromenade Miracle van Planet in genieten van de prachtige entourage: de nagebouwde straten, blauwe hemel: het is fantastisch knap gemaakt. Op een pleintje daar vinden we Lombardi’s, een Italiaans restaurant waar we eten. Dan de warmte weer in helaas en teruglopen naar het hotel, gelukkig niet zo ver.

Woensdag 13 augustus 2008
Om 09.30 uur afgesproken en dan op zoek naar het ontbijtbuffet, maar daar staat een rij van heb ik jou daar. Dus gaan we weg. Aan de overkant van de straat zit een Food Court en die gaat om 10.00 uur open. We nemen daar bij Crazy Crepes pannenkoeken en drinken. Dan gaan we met de auto naar de Outlet Mall, maar deze is niet zo interessant en we zijn ook min of meer verzadigd van het shoppen. Het heeft niets nieuws meer te bieden . We brengen daarna de auto bij de verhuurder op de luchthaven, dat is snel gefikst en nemen dan een taxi naar ons hotel terug.
We gaan omkleden en naar het zwembad, daar zijn we wel aan toe. Er zijn lekkere schaduwplaatsen en je krijgt van het hotel 2 badlakens en een flesje water. Het zwembad is zalig. Ook hier verbazen we ons weer over alle luxe. Er zijn nl. een soort kamers/huisjes te huur bij het zwembad, compleet ingericht met bankstel, stoelen, koelkast en flatscreen en dan kan je een bediende vragen om een wijntje, wat eten: heel bijzonder en decadent.
We eten in The Venetian. Het is echt heel mooi aangelegd allemaal en waar we gaan eten waan je je op een Romeins plein. Het eten is weer goed en teruglopend beseffen we dat Las Vegas en de vakantie er bijna op zitten.

Donderdag 14 augustus 2008
Iets later dan was gepland vragen we om een taxi en deze man scheurt echt door Las Vegas naar de luchthaven, die niet ver van het centrum ligt. 's Middags op tijd vlucht naar Chicago, daar vertrekken we vanaf dezelfde terminal naar Londen en hebben redelijke stoelen op de achterste rij in het midden.


Vrijdag 15 augustus 2008
Bij aankomst op London Heathrow is het wel wat haasten, we moeten naar een andere terminal en dus met een bus. Binnen een uur staan we op Brussel. Bij de bagagebanden aangekomen blijkt het een grote chaos, want het grondpersoneel heeft 4 dagen gestaakt en het staat er compleet vol met duizenden koffers die zijn blijven staan en op hun baasje wachten. We zoeken wel, maar vinden niet onze koffers. Joke gaat aangifte doen van vermissing (voor de verzekering nodig, je weet maar nooit) maar als het goed is worden de koffers zonder extra kosten binnen 48 uur thuisbezorgd. Dan –zonder bagage- de auto opgehaald en om 19.00 uur thuisgekomen aan de Hogebiezendijk.

Einde van een onvergetelijke, mooie reis en gezellige reis ………


Op zondagochtend 17 augustus worden we gebeld met de mededeling dat de koffers boven water zijn en vanavond worden gebracht, dat kan wel laat worden. Om 23.00 uur staat de koerier voor de deur met onze vijf koffers. Alles is compleet en aanwezig en zo eindigt ook dit gebeuren toch positief.