Bryce en Grand Canyon

vrijdag 28 juli 2006

We hebben vannacht bezoek gehad. Onze biscuitjes zijn aangevreten door waarschijnlijk een chipmunk. Er liggen nog wat halve biscuitjes onder het bureau op de grond. Ontbeten in de lodge en dan op pad. De planning was de Navajo Loop Trail van 2,2 km., maar we zijn verkeerd gestart (begonnen bij Sun s e t i.p.v. Sun r i s e Point) en er bleek ook nog een stuk trail tijdelijk afgesloten te zijn, hetgeen pas onderweg duidelijk werd. Toen maar de Queens Trail eraan vastgeplakt en totaal 4,6 km. gelopen. Een werkelijk fantastische tocht door en tussen de rode rotsen en pilaren (hoodoos)van Bryce: práchtig. Het laatste stuk was zigzaggend omhoog en toen was het al behoorlijk warm, dus afzien geblazen. Vanaf de Rim genoten van de mooie uitzichten. Lunchen in de lodge en daarna lekker zitten lezen. Rond 4 uur naar Sunrise Point gelopen en wat gedronken bij de general store. Joke gaat met de shuttle nog naar het visitors center (museum, winkel, informatiefilm), de mannen terug naar het huisje. Allemaal eenmaal thuis begint het te onweren, regenen, hagelen: een ware hoosbui. Rond 20 uur gaan we –weer- richting Ruby, de kaart is uitgebreid genoeg en het eten goed en betaalbaar. Voor deze nacht de etenswaren in plastic zakken aan de kledinghaken in de badkamers gehangen, zodat de chipmunks er niet bij kunnen!

zaterdag 29 juli 2006

Koffers gepakt en in auto gezet. Op naar de Grand Canyon, best een hele tocht. Niet zo zeer qua kilometers/miles maar meer omdat het één lange weg is waar geen eind lijkt te komen. Maar door de bossen komen we bij de North Rim lodge. We checken in en krijgen huisje 107 en 111, weer onder één kap maar ditmaal met één badkamer. We zitten aan de bosrand, maar hebben alleen geen terras met stoelen, de huisjes aan de andere kant van het terrein wel. We wandelen naar hoofdgebouw van de lodge, genieten daar van het uitzicht en lopen nog een stuk van de rim. Na de wandeling gaan we terug naar de lodge, waar zich naast een restaurant, afhaalcorner ook een saloon bevindt en daar nemen we een cappuccino. De grote terrassen van de lodge kijken uit over de canyon, dat is puur genieten! We zitten hier tot zonsondergang (hadden bewust al het avondeten 'laat' gereserveerd om die zonsondergang te kunnen meemaken en vastleggen) met veel mede genieters, maar het is absoluut de moeite waard!

zondag 30 juli 2006

Na het ontbijt in de lodge gaan we een tocht maken, eerst per auto en dan lopend. We rijden naar Cape Final, de (bos)wandeling is 6 km. en daarna rijden we naar Cape Royal en Angel Window. Nemen (te)veel foto's want het blijft een onvoorstelbaar wonder deze mooie kloof en de Colorado rivier te midden van de bosachtige omgeving. Het massatoerisme wat we hadden verwacht is er overigens niet te vinden, dat is een grote meevaller.
Doen daarna boodschapjes in de campground store en zijn om ca. 4 uur terug. Het regent inmiddels en het is kil. Genieten weer van al het moois van de omgeving onder het genot van een cappuccino en 's avonds van de keuken van de lodge.

maandag 31 juli 2006

Om 10 uur vertrokken bij de Grand Canyon Lodge via Hurricane. Daar onderweg een échte kleine hurricane meegemaakt. We zagen wel wat hooi enzo dartelen door de lucht maar toen we erlangs reden schrokken we ons rot, want de auto ging tekeer, het bleek een echte kleine tornado te zijn. Zó uit een film, voor ons een hele gewaarwording. Op weg naar Las Vegas gegeten bij Wendy's.egas. Zodoende waren we pas om 20 uur in –wederom- Aladdin (Planet Hollywood) hotel. We krijgen een upgrade, heel decadent. Je kunt in de kamer werkelijk verstoppertje spelen. De warmte in LV valt ons dit keer iets minder op, waarschijnlijk zijn we eraan gewend.
Bij Zanzibar gegeten en daarna de Strip op, Forum winkelcentrum bekeken met de trompe d'oeil, de vulkaanuitbarsting van Mirage gezien en hotel the Venetian met grachten en gondeliers. Nog wat gedronken en rond middernacht naar bed.