Een beetje Oranjegevoel

Ze zeggen dat je reis al begint met voorpret, dat kunnen wij volmondig beamen. Vrijdagmiddag het werk afgerond en krijgen opeens de kriebels, vakantiekriebels. Het plan was zondag in 1x naar Oostenrijk te rijden voor een kort verblijf van 2 nachten. Maar als we vrijdagavond klaar zijn met pakken, dan kunnen we ook op ons gemak rond de middag zaterdag (achter de files aan) vertrekken en in Duitsland slapen, zodat we zondag wat vroeger aankomen en geen hele lange dag over de snelwegen rijden. Alsnog een Gasthof besproken in Rheinland Pfalz dus.
En dan zaterdag is de vakantie begonnen! Vertrek 10.30 uur, te gaan 480 km. Stop te Bröhtal > goulashsoep en Segafredo. Naar Ikea Koblenz om cadeaubonnen te kopen voor Stefan en Giulia, voor heel Europa haha. Wir fahren, fahren fahren auf der Autobahn klinkt het in mijn hoofd. Met wat stops om de benen te strekken arriveren we om 17 uur bij ons overnachtingsadres hotel Dernbachtal. We kunnen concluderen dat dit stuk voorspoedig is verlopen, geen files, geen storm (code rood aan de kust in Nederland) en een prima bed om te slapen. We eten in Ramberg bij Goldenen Lamm, stijl jaren zestig. Eten simpel maar goed.
De zondag gebruiken we het ontbijt en gaan weer verder. Vertrek 09.00 uur, 13.45 uur grens met Oostenrijk. Nu is het drukker op de weg en soms langzaam rijdend verkeer vanwege Baustellen in Duitsland. In Oostenrijk minder druk en vlak voor de 14 km. lange Arlbergtunnel nemen wij de afslag Klösterle en Lech en rijden het dal in. Deze tunnel is wegens werkzaamheden tot november gesloten, dus moeten we als we hier vandaan vertrekken richting Italië via de Arlbergpas. Dan komen we aan in het 'koninklijke' Lech om rond 15.00 uur. Ons kleine hotel ligt aan de rand van het compacte centrum, een gastvrij welkom en mooie kamer in een chalet met totaal 17 kamers. Bij onze kamer nr. 5 een weide ('s winters ski-oefenweide voor de kids) waar koeien lopen met grote bellen om: achtergrondmuziek dus. 
We bezoeken eerst het toeristenbureau voor informatie over wandelingen en krijgen als gast in deze plaats een Lechpas waarmee je gratis de liften kunt gebruiken. Da' s goed geregeld! De gondel naar de Rüfikopf met panorama-restaurant gaan wij zeker benutten. 
Lech am Arlberg staat natuurlijk bekend als DE wintersportplaats van de Oranjes. Dus hebben we wat rondgekeken en bij hun verblijfsplaats het luxe ***** Gasthof Post een kopje koffie gedronken en een taartje. Verder is Lech gewoon een boerendorp aan het riviertje de Lech, zoals er honderden zijn in Oostenrijk, hier met de toevoeging van wat chique winkels. Niet echt opwindend. Lech heeft 1465 inwoners, dus met recht een dorp. Maar in het winterseizoen zo’n 6500 bedden, dus dan barst het dorp uit zijn voegen. Nu dus rustig en de mensen met bergschoenen overheersen het beeld in het dorp.
De alpenweiden lokken. Een prachtige omgeving. Je bent gelijk in vakantiestemming, het hoofd leeg, genieten van de natuur en af en toe de zon op je bol. Het is bewolkt en rond 20-22 graden, prima wandelweer. We nemen de gondel naar Oberlech en dan de stoeltjeslift en dalen af naar het dorp, gebruiken voor het eerst de wandelstokken die we aangeschaft hebben. Het zou veiliger zijn en gezonder > je rug ontzien, de knieën wat ontlasten en minder spierpijn veroorzaken. We zullen het ervaren, het is wel wennen en zeker met afdalen. ‘s Middags de Rühikopflift naar panoramarestaurant. Mooi! Zo’n mooie dag geeft veel voldoening. De benen moeten nog even wennen.   
"De ware reiziger wandelt traag, en zelfs dan, staat hij nog regelmatig stil”.